O warsztatach z Teatrem Provisorium i o spektaklu "Ferdydurke"
Cykl warsztatów "Autsajderzy - przywołanie obecności. Alternatywna lekcja teatru.", pokazywał nam metody pracy najważniejszych teatrów studenckich Polski. Każdy z nich, w mniejszym, bądź większym stopniu, zajmuje się improwizacją. Ale metody improwizowania tych teatrów są bardzo różne.
Warsztaty z Januszem Opryńskim były nietypowe, gdyż zaczęliśmy od teatralnej analizy tekstu, opowiadania Dostojewskiego "Bobok". Jest to nietypowe, gdyż na warsztatach, które trwają tylko parę dni zazwyczaj nie zaczyna się od tekstu, gdyż "wychodzenie" od niego jest cięższe i bardziej pracochłonne. Z tekstu wyczytywaliśmy to, co później miało nam pomóc w improwizacjach. A potem przeszliśmy już do samych improwizacji. Na początku odbywały się one bez użycia słowa, dopiero w ostatnim dniu mogliśmy użyć tylko wyrazu "bobok".
Każda improwizacja jest bardzo ciężka, może ze względu na zwykłą ludzką skrytości i strach przed otworzeniem się, ale dzięki uprzedniej analizie tekstu i długiej rozmowie było, przynajmniej mnie, łatwiej.
W ostatnim dniu warsztatów mogliśmy obejrzeć spektakl "Ferdydurke" Kompani Teatr - Teatru Provisorium. Wśród obecnego przepychu teatru postdramatycznego wieloma środkami wyrazu, mediami, techniką itd., wartościowe było doświadczenie teatru pozbawionego tych zabiegów, bardziej skupionego na aktorstwie i kontakcie z widzami. Przed obejrzeniem spektaklu, zastanawiało mnie jak "ugryźć", przedstawić tekst Gombrowicza, jak można nadać mu jakąś formę? To autorom spektaklu udało się doskonale, znaleźli swój sposób na Gombrowicza i jego niełatwy tekst.
Justyna Abramczyk
