Kwiecień 2009
SPOTKANIE Z TRADYCJĄ WIELKIEGO POSTU
WOKÓŁ TRADYCJI - 2009 - WIELKI POST
Spotkanie z tradycją Wielkiego Postu
6-8. kwiecień 2009
Tradycja Wielkiego Postu - okresu poprzedzającego najważniejsze święto kościoła katolickiego sięga IV wieku. Wyrazem szczególnego charakteru tego czasu jest m.in. kształtująca się od średniowiecza bogata i różnorodna twórczość malarska, literacka oraz muzyczna.
Rozmaite aspekty tematyki pasyjnej odnajdujemy w pieśniach liturgicznych i pozaliturgicznych Wielkiego Postu obecnych z jednej strony w uniwersalnym repertuarze łacińskim Kościoła powszechnego, z drugiej w licznych pieśniach rodzimych różnych tradycji językowych i kulturowych, gdzie ujęcie tych treści przybiera specyficzny koloryt.
Spotkanie obejmowało:
- trzydniowe warsztaty pieśni z okresu Wielkiego Postu (m.in. średniowieczne pieśni łacińskie, polskie i ukraińskie pieśni lirnicze oraz pieśni wykonywane do dzisiaj podczas wielkopostnych, pasyjnych i wielkanocnych obrzędów pochodzące z Kurpii, okolic Biłgoraju i Szypliszek), warsztatom towarzyszyło omówienie pieśni
- koncert/prezentację powarsztatową Pieśni Wielkopostnych prowadzony przez Scholę Teatru Węgajty (w składzie Wolfgang Niklaus, Jacek Hałas, Maciej Kaziński, Serhii Petrychenko).
W ramach prezentacji powarsztatowej Schola Teatru Węgajty wraz z uczestnikami warsztatów wykonała m.in. responsorium Media Vita (Pośrodku żywota); łacińskie "improperia", czyli wyrzuty, jakie Bóg kieruje do swojego ludu wybranego, będące pierwowzorem rozpowszechnionej pieśni Ludu mój, ludu; antyfonę na Niedzielę Palmową Collegerunt (Zebrali się kapłani i faryzeusze) - pochodzącą z chorału gallikańskiego, średniowieczną sekwencję Stabat Mater (Stała Matka boleściwa), prezentowaną w wersji tradycyjnej. Grupę pieśni pozaliturgicznych (wykonywanych w językach narodowych) stanowiących wyraz pobożności ludowej, której żywot przebiegał równolegle do "oficjalnej" praktyki Kościoła reprezentowały m.in. Die sieben Warte Jesu, czyli siedem ostatnich słów Jezusa na Krzyżu to XVI-wieczna pieśń niemieckich Maistersingerów czy polska pieśń "Męki ciężkie Jezusa" pochodząca z kancjonału Walentego z Brzozowa (1554). Programu dopełniły polskie i ukraińskie pieśni lirnicze, oraz pieśni zaczerpnięte z residuów żywej tradycji (Szypliszki, Biłgorajskie, Kurpie), gdzie wykonuje się je podczas wielkopostnych i pasyjnych obrzędów.
